Verovati da nasuprot vladajuće klase trenutno stoji narod je iluzija. Nasuprot nje stoji, a to je potpuno druga stvar, jedna nova i buduća aristokratija koja se oslanja na narod. Već se pojavljuje blagi znak kontrasta između te nove aristokratije i ostatka naroda, nagoveštavajući da će se vremenom razvijati situacije slične onima koje smo videli u starom Rimu između aristokratije plebsa i njenog ostatka, ili kao u italijanskim republikama između starijih i mlađih esnafa. Sukobi ovih drugih, barem delimično, liče na sukobe koji se javljaju između starih i novih sindikata u Engleskoj… Značajno je spomenuti da su, do sada, skoro svi politički predvodnici nove aristokratije bili buržuji, to jest, pripadnici stare aristokratije koja je dekadentna po karatkeru ali ne i po inteligenciji. Između ostalog, jedan od uzroka te činjenice je neprihvatljivo ponašanje naše buržoazije zbog čega njen bolji deo prelazi na stranu protivnika, koji god da su. Na taj način vladajuća klasa još više slabi i postepeno propada gubeći svoje najsnažnije, najmoralnije i najpoštenije ljude… Čini se verovatnim da će se menjati trenutna srazmera između vođa buržoaskog porekla i vođa radničkog porekla nove aristokratije, i to u korist broja radnika, zbog toga što radnička klasa postaje sve aktivnija, obrazovanija i jača.
.png){kind=logo}
