Kongenijalni i tragični torzo Aleksandra Petrovića (1929-1994) tek je, posle mnogobrojnih pokušaja tumačenja i atribucije, ovom naročitom i naočitom knjigom Bore Draškovića sagledan i afirmisan kao izgradnja sama. Nije reč o tajnama, ali svakako o dilemama koje je nezaobilazni srpski i evropski stvaralac druge polovine prošlog veka, doživljavao kao kob, kao razdaljinu, kao samu bliskost istovremeno. Tajanstvenu tačku Petrovićevog ukupnog stvaralaštva Drašković je video kao jedinstveni doticaj metafizike, podneblja, srednjoevropskog sindroma, napokon i one rapsodije ništavila koja se tako zavodljivo čuje u Skupljačima perja, Majstoru i Margariti, Seobama...
U razgovorima i monolozima Bore Draškovića, vođenim na relacijama od Deronja i Slankamena do istorijskih gradova Hrvatske i Slovačke, Petrovićeva poetika, a možda baš i geopoetika, izranja kao moćan ekran na kome nastaju i nestaju svetovi, a kočija oberkrigskomesara Garsulija, nalik na mrtvački sanduk, i dalje pluta dnom Panonskog mora.
Draškovićeva pronicljiva i usrdna pažnja omogućila je nastanak ovog bogatog eseja o slobodi, filmu, Ikarovom letu nenadmašnog Saše, prijateljastvu i izabranom zavičaju.
Draško Ređep
| Karakteristika |
Vrednost |
| Kategorija |
FILM
|
| Autor |
Boro Drašković
|
| Težina specifikacija |
0.5 kg |
| Izdavač |
PROMETEJ |
| Pismo |
Ćirilica |
| Povez |
Broš |
| Godina | 2010 |
| Format | 14,5x20,5 |
| Strana | 286 |
.png){kind=logo}
