Drugi svetski rat doneo je ogromna materijalna razaranja i stradanje preko 60. miliona ljudi širom sveta. Nove generacije su zaboravile na ta razaranja. Naša obaveza je da ne zaborave i stradale. Danas u Srbiji postoji jak pokret da se svi stradali u ratu izjednače. Inicijative da se podižu zajednički spomenici žrtvama fašizma i njihovim egzekutorima dolaze iz redova nacionalnih manjina onih istih fašista koji su za vreme rata sprovodili u delo filozofiju totalnog uništenja Jevreja. Uz dužno poštovanje svih stradalih, smatramo da „njihove“ i „naše“ žrtve nisu i nikada neće biti „jednake“. Ono što razlikuje jevrejske od ostalih žrtava nije sadržano u brojkama. Stradanje Jevreja, koje danas ceo svet naziva Holokaust a Izrael Šoa, razlikuju se po tome što je to bio državni projekat Nemačke o totalnom uništenju jevrejskog naroda. Dugogodišnja antisemitska priprema, započeta 1903. godine sa izdavanjem pamfleta „Protokoli sijamskih bliznaca“ o navodnoj zaveri Jevreja i masona da zavladaju svetom, nastavljena sa upornim i danas još uvek prisutnim stereotipima o Jevrejima kao izdajicama Isusa Hrista, zaboravljajući da je Isus bio Jevrejin, kao uostalom i svih dvanaest apostola, bila je dobra podloga za Hitlerov projekat koji je rezultirao stradanjem preko 6 miliona Jevreja širom Evrope. Mnogo pre zvanične odluke, koju su visoki funkcioneri nacističke Nemačke doneli u januaru 1942. na Konferenciji u Vanzeu, o totalnom uništenju Jevreja, ubijanje Jevreja u Evropi bio je deo državnih politika nemačkih saveznika. Na području tzv. NDH, jevrejsko pitanje je počelo da se rešava u avgustu 1941. godine otvaranjem logora Jasenovac i Stara Gradiška u kojima je smrt našlo preko 35.000 Jevreja među kojima i 475 Jevreja iz Zemuna. Sudbina Jevreja iz Zemuna može da posluži kao obrazac na koji se način širom porobljene Evrope pristupalo uništavanju celog jevrejskog naroda: Prvo su im bila oduzeta sva građanska prava, potom im je oduzeta imovina, zatim su ih terali na prinudni rad, i na kraju su ih sve, transportovali u logore (Jasenovac i Staru Gradišku), gde je sledila finalna egzekucija.
Ova knjiga predstavlja sažet istorijat jevrejske zajednice u Zemunu, od prvih naseljavanja 1739. I do odvođenja skoro cele zajednice u logor Jasenovac 1942. Ovom knjigom želimo da otrgnemo od zaborava sve nevine žrtve i da se suprotstavimo narastanju antisemitzma širom Evrope.
