Ovaj izbor pesama Federika Garsije Lorke, urađen na 125. godišnjicu rođenja najuticajnijeg španskog pesnika 20. veka, otvara njegova druga poetska zbirka, romantično raspevana, tugaljiva i impresionistička – Knjiga pesama, koja je osobena po dubokom osećaju za krajolik i rodno tle, muzikalnosti stiha, slikovitosti i inventivnosti metafora. Sledi Poema o kante hondu, zbirka kompoziciono kratkih pesama, koje ne poštuju stroge metričke i strukturalne zakone teksta andaluzijske narodne lirike, ali koje bez obzira na to, svojim slikama i simbolikom, odaju pesnički doživljenu dušu Andaluzije.
Nakon Prvih pesama i Pesama, koje objedinjuju poeziju pisanu od 1921. do 1924. godine, gde su večite teme vremena i smrti uokvirene gradskim i lunarnim pejzažima, izborom je obuhvaćena i najzrelija pesnikova faza. Najpoznatija zbirka, Ciganski romansero, udružujući lirske, dramske i narodne elemente pesničkog izraza, kroz 18 romansa i balada peva o iskonskim strastima, verovanjima i slepom predavanju sudbini andaluzijskih Cigana te njihovoj moralnoj nekompatibilnosti sa buržoaskim društvom.
Zbirka Pesnik u Njujorku, slobodnim stihom i nadrealističkom optikom, donosi viziju Njujorka kao puste i košmarne sile, ukazujući na razornu snagu i nehumanost mehanizacije i potrošačkog društva. Lorkina naklonost manjinskim grupama ovde je produbljena mitskim predstavama crnog čoveka i Jevrejina. Izbor zatvaraju elegija Plač za Ignasijom Sanćesom Mehijasom, neodoljivi omaž seviljskom toreadoru i pesnikovom prijatelju, zatim Šest galjeških pesama, pisanih na galicijskom dijalektu, kao i Tamaritski divan, zbirka gazela i kasida, pesama o gorkim ljubavnim iskustvima ogrnutih orijentalnom atmosferom.
.png){kind=logo}
