Fascinirana hrišćanstvom, koje je istorijski pripremalo humanizam, i njegovom moći nad svetom, konsekvencama te religije kad je reč o aktuelnom svetu, Julija Kristeva iznova pretresa, do samih korena, potrebu za verovanjem koju nosi ljudsko biće… Potanko istražuje različite psihičke potrese koji vode do predavanja svetinji. Ali, nije u pitanju jedino vera kao takva nego i sama psihoanaliza, odnos između analizovanog i analitičara, za čim tragaju oni koji se okreću religiji. U ovoj izuzetnoj zbirci razgovora, zapravo jedinstvenom dijalogu, pažnja je posvećena i naročito zanimljivoj analizi takozvanog pre-religijskog verovanja koje je prožimalo civilizacije u trenutku njihovog rađanja. Krajnje moderan karakter autorkinog razmišljanja istaknut je i konkretnim primerima u njenoj refleksiji: reč je, često, o skorašnjim događajima u društvu, kao što su nemiri u predgrađima, religijski fanatizam ili čak skandal s majkama decoubicama. Koliko god poneka mesta u ovoj knjizi mogla izgledati dvosmislena za onoga ko ne veruje, ipak su sva pitanja ovde pretresana s istinskom i znalačkom strašću, sa svim njihovim političkim, društvenim i religijskim implikacijama s kojima se savremeno društvo nosi danas više nego ikada ranije.
