Pored svoga državničkog i vojničkog dara Gaj Julije Cezar se istakao i kao odličan književnik. Najobimnije i stilski najdotjeranije mu je istorijsko djelo Zabilješke o galskom ratu (Commentarii de bello Gallico) u osam knjiga. Od toga je sedam Cezarevih, a osmu je napisao njegov oficir Aul Hircije. U knjizi Zabilješke o galskom ratu opisani su ratovi koje je Cezar vodio ne samo u Galiji, već i u Germaniji i Britaniji, gdje je postigao ogroman uspjeh. Cezaru je stalo da ovim djelom opravda i sebe i Rimljane zbog okupacije ovih zemalja i da ukaže na svoje ogromne zasluge za Rim. Komentari su značajni kako u istorijskom, tako isto i u geografskom pogledu: u istorijskom, jer nam služe kao prvoklasan izvor za galske ratove, a u geografskom, jer je u njima dosta vjerno iznesena ne samo topografija tih krajeva, nego su tu opisani i narodi i njihovi običaji, pa se, dakle, Komentarima ne koriste samo istoričari, već i geografi i etnolozi, pa štaviše i vojni komandanti.
Drugo, takođe značajno Cezarevo istorijsko djelo je Zabilješke o građanskom ratu (Commentarii de bello civili) u tri knjige. Kako je Cezar ove Komentare pisao u teškim ratnim prilikama, čini se da ih je pisao na brzinu pa nije čudo što su manji i po obimu i po vrednosti, odnosno stilski slabiji od Komentara o galskom ratu. Djelo je imalo za cilj da se sva krivica za rat svali na Cezareve protivnike i ukaže na njihovu političku i državničku nesposobnost. Da bi izgledao što objektivniji, Cezar uvijek upotrebljava treće lice, a nikada prvo. Zbog laka, jednostavna i pristupačna stila Cezarevi Komentari se i ranije, a i danas se upotrebljavaju kao klasičan primer školske lektire.
