KĆI MORA

Roman Kći mora je reprezentativan izdanak postromantičarske književne estetike sredine XIX veka, u kome je melodramatična konvencija dovedena do vrhunca, budući da se razmatra univerzalna tema o odnosu majke i ćerke. No Rosalija de Kastro se u svom prvom romanu pozabavila i drugim, kako univerzalnim tako i lokalnim temama, kao što su položaj žene u španskom društvu i pitanje njene nezavisnosti, veza strasti i ludila, prirode i ludila, neuzvraćena ljubav, samoubistvo, incest, zlo, smrt, sujeverje, ljubav prema zavičaju...
U središtu pažnje su žene, čije sudbine čine okosnicu romana. Rosalija de Kastro je okrenuta predstavnicama svog pola, kroz njih oseća i govori, te koristi priliku da prikaže deo stvarnosti koju žive, ne bi li u ženama probudila svest o situaciji u kojoj se nalaze i problemima s kojim se suočavaju, a to su pre svega društvena i ekonomska zavisnost od muškaraca, odsustvo zakonske zaštite i gotovo ropska vezanost za kuću.
Rosalija de Kastro (1837–1885) ključna je predstavnica španske i galisijske književnosti postromantizma. Njena književna dela ispunjavaju emotivnost i senzualnost, a prepoznatljiva je i po melanholičnim, setnim, nostalgičnim i mističkim stanjima, koja je u izvornom postromantičarskom maniru umela da opiše do najsitnijih detalja. Pisala je poeziju i prozu, osvrtala se na sopstveni život obeležen siromaštvom, gorčinom, razočaranjem, autentično stapajući autobiografske elemente s fikcijom i ponekad fiktivnim hermetičnim svetovima. Prozna dela Rosalije de Kastro ostala su u senci njenog pesničkog stvaralaštva, budući da je u istoriji španske književnosti prepoznata pre svega kao pesnikinja. Kći mora je jedino delo ove književnice prevedeno na srpski jezik.