U prozi Vilijama Foknera (1897-1963), jednog od najpoznatijih i najčitanijih američkih pisaca, dobitnika Nobelove nagrade 1950. godine, američki Jug je predstavljen kao jedna imaginarna oblast nazvana Joknapatofa. Fokner je proglasio sebe jedinim vlasnikom te zemlje, čije ime na indijanskom jeziku znači „voda koja polako teče kroz ravnicu". O njoj govori dvadeset romana i sedamdeset pet pripovedaka nastalih u toku tri decenije plodnog spisateljskog rada. Taj opus približava Foknera pripovedačkim poduhvatima koji su težili da dočaraju sve osobenosti jednog vremena i prostora, kakvi su Balzakova “Ljudska komedija” ili Prustovo delo “U potrazi za izgubljenim vremenom”.
“Buka i bes”, verovatno najbolji Foknerov roman, može se opisati kao porodična istorija u četiri verzije, ispričana od strane protagonista tužne priče o finansijskom propadanju jedne ugledne bele porodice i njenoj moralnoj degradaciji.
