Uvodeći u prozni tekst rimu kao stvaralački pogon i vezivno tkivo, Đurović uspeva da izgradi raskošnu asocijativnu tvorevinu. U prvom delu, po kom je cela knjiga i dobila ime, epizode iz biografije Duška Trifunovica vezuju se s biografijom autora, tragičnom biografijom Duškovog i autorovog zavičaja i bogatom i neiscrpnom biografijom svega postojećeg. U drugom delu knjige, višeznačno nazvanom Opsada grada Novog Sada, u kome autor na posredan nacin prati Duška Trifunovica u njegovoj izbeglickoj sudbini, rimovana proza ustupa mesto rimovanoj poeziji, a tragika nedavno minulog vremena stupa na scenu ruku pod ruku s viševekovnom tragicnom istorijom, tragičnom sadašnjošcu i – nažalost – buducnošcu koja teško da nece biti tragicna. U trećem delu nazvanom Šogorijom u širinu, rimovana proza ponovo stupa na scenu, a aktuelna konotacija teksta postaje za nijansu direktnija, ali zbog toga ništa manje snažna i duboka...
