DETE BOŽIJE

U planinskom krajoliku istočnog Tenesija odvija se život Lestera Balarda, prognanika koji ostaje bez kuće i imanja, društvenog izopštenika koji luta šumama okruga Sevier dok njegovo devijantno ponašanje postepeno poprima razmere krajnjeg moralnog posrnuća.

Ali Balard je samo „dete božije, možda u mnogome slično vama”. Ovim rečima na samom početku svog trećeg romana Makarti nam sugeriše drugačiji pristup u tumačenju katastrofalnog pokušaja života izvan socijalnog poretka.

Balardova nemogućnost da ostvari dublji odnos sa ljudima nalazi svoj krajnji izraz u nezamislivim zločinima. Ali uprkos tome što je lišen bilo kakve humanosti, Balard je i dalje dete Boga.

Kao i u svim svojim romanima, Makarti i ovde surovo realistično opisuje ljudsku okrutnost. Međutim, iako autor svojim prepoznatljivim stilom stvara ubedljivu, mračnu atmosferu, „Dete božije“ nas neumoljivo tera da preispitamo ono što verujemo da znamo o odnosu pojedinca i zajednice.



Kormak Makarti (1933, pravo ime Čarls), rođen je i odgajan na američkom zapadu, što će u njegovoj literaturi ostaviti velikog traga. Do sada je objavio deset romana za koje je dobio preko petnaest američkih i internacionalnih nagrada, uključujuci Nacionalnu književnu nagradu (1992) i Pulicerovu nagradu za književnost (2006). U svojim delima uvek se bavi temama života i smrti, a njegov stil je poznat po izraženoj direktnosti misli i svedenoj interpunkciji. Prvi roman Čuvar voćnjaka objavio je 1965, a neka od njegovih najpoznatjih dela su Svi ti lepi konji, Krvavi meridijan, Nema zemlje za starce i Put.