Paladijevo veliko delo je publikovano i prevođeno mnogo puta. Postalo je najvišecitiran tekst iz arhitekture na Zapadu, gde je dominirao u arhitektonskim studijamasve dok akademski principi u 19. veku nisu postali arhitektonska norma. Prviengleski prevod iz 1738. godine, nastao je od strane Roberta Tavernora i RičardaŠofildsa, 1997. godine. Činjenica je da nije moguće razumeti rimsku i modernuarhitektonsku prošlost na Zapadu ili građevinsku tehnologiju bez poznavanjaPaladijevog spisa.Reč je o antologijskom delu iz domena teorije i istorije arhitekture, sa krajašesnaestog veka. Paladio je u njemu izložio vlastita umetnička opredeljenja napolju arhitekture i građevinarstva, koja su u narednim vekovima, zahvaljujućipravovremenom štampanju na više različitih jezika, predstavljali podsticajnaizvorišta prilikom kreiranja novih graditeljskih programa. Svoje stavove Paladio jepotkrepio obiljem crteža i skica, koje ilustruju genezu, tipologiju i estetiku njegoveumetnosti.
