Mitar Pešikan, Etničke prilike u Metohiji u vekovima pre Velike seobe u svetlosti onomastičkih svedočanstava (1990), sa kartom u prilogu
Vladimir Stojančević, Etničke, konfesionalne i demografske prilike u Metohiji 1830-ih godina (1988)
Mirčeta Vemić, Etnička karta dela Stare Srbije. Prema putopisu Miloša S. Milojevića 1871–1877. godine (2005), sa kartom u prilogu
Miloš Velimirović, Podrima, priredio Uroš Šešum
Panta Srećković, Putničke slike. Treća slika. Podrim i Metohija (1882)
Ivan Stepanovič Jastrebov, Đakovački i Prizrenski okrug (1904)
Sava Dečanac, Prizren (1888)
Branislav Nušić, Crnoljeva – Podrima. Prizren Beleške s puta kroz Arbanase 1894. godine (1902)
Jovan Cvijić, Metohija i Prizrenska oblast (1911)
Agrarna statistika nekih sela u 1912. godini u okolini Peći i Prizrena, priredio Đorđe Mikić (1988)
Aleksandar I. Stebut, Dobroslav Todorović, Ispitivanja kolonizacaione sposobnosti Pećsko-Prizrenskog reona (1928)
Milisav Lutovac, Naseljavanje Crnogoraca po Metohiji (1932), Današnje naseljavanje Metohije (1934), Stočarstvo na severoistočnim Prokletijama (1933), sa kartama u prilogu
Svetozar Raičević, Antropogeografska i etnološka proučavanja Metohijskog Podgora i Prekoruplja (1934), Etnički poremećaji u Metohiji (1934) O starim srpskim grobljima u Metohiji (1939)
Branislav Kojić, Stara kuća u Peći, Đakovici i Prizrenu (1935)
Đorđe Tešić, Vodenice i valjavice u Istoku (1954)
Božidar Krstanović, Brvnara Danilovića u selu Loćane. Ogled o vrednosti predanja (1994)
Vidosava Nikolić, Srpska porodična zadruga u metohijskim selima (1958), Brak kod Srba u Metohiji (1961)
Sima Trojanović, Milan Gajić, Krv i umir kod Srba i Arnauta (1901)
Ljubica S. Janković, Narodne igre u Metohiji (1937)
Milovan Radovanović, Izvod iz rezultata antropogeografskih proučavanja Metohije (2008)
Pogovor: Borisav Čeliković, Prvi istraživači Metohije
Metohijska kotlina nalazi se u jugozapadnom delu Srbije, omeđena planinama: Mokrom, Žljebom, Koprivnikom, Koritnikom, Šarom, Dezerskom, Žarom, Crnoljevom i Drenicom. Prostire se na 4.329 kvadratnih kilometara. To je jedna od najbogatitih oblasti tekućom vodom na Balkanu. Najveća reka Beli Drim protiče maltene od severa do juga i prima četiri Bistrice (Pećku, Dečansku, Loćansku i Prizrensku), a osim tih i rečice Istok, Klinu, Mirušu, Erenik i Topluhu. Metohija se deli na severnu, ili pravu, i južnu Metohiju. Severna se prostore na jugu do Švanjskog mosta na Drimu, desetak kilometara južnije od Đakovice i njoj pripadaju predeli: Metohijski Podgor, Prekoruplje, Prekovode, Reka, Xas i brdskoplaninski predeo Rugovo u gornjem toku Pećke Bistrice, iznad živopisne Rugovske klisure. Južna Metohija smeštena je u okruženju planinskih venaca Šare na jugu, Paštrika na zapadu, Prokletija na severozapadu, Milanovca na istoku, i njoj pripadaju predeli Prizrenskog Podgora, Podrime i Žura, kao i šarplaninske župe Sredska, Gora i Opolje.
Prostranstvo Metohije i njen istorijski značaj u prošlosti srpskog naroda uslovili su da zbog broja relevantnih studija napisanih o naseljima, stanovništvu i narodnom životu i običajima, objavimo četiri knjige, tj. četiri toma, posvećena ovom predelu.
Prva knjiga sadrži najstarije naučne studije i zabeleženu etnografsku građu, objavljene uglavnom pre Drugog svetskog rata ili neposredno nakon njega.
Druga knjiga biće posvećena severnoj Metohiji, predelima Rugove, Metohijskog Podgora, Prekoruplja, Prekovoda i Reka, treća južnoj Metohiji: Has, Podrima, Prizrenski Podgor i Žur, a četvrta pod nazivom Srpska Metohija – vertikala zla, prikazaće po naseljima njihov istorijat i postradanje srpskog naroda u svakom naselju.
