Više od polovine književnih analiza izabranih i štampanih u ovoj knjizi Krsto Perović objavio je u listovima za najširu publiku. Ponajviše u «Politici ekspres», 2001. godine, kada je u svom punom zamahu bio novi talas čije su glavne zvezde Marko Vidojković, Vladimir Arsenijević i Zoran Ćirić. Iz podrobnog bavljenja ovim talasom, proistekao je i esej o fudbalu i najnovijoj srpskoj prozi, u kojem autor uvodi šalozbiljni termin „fudbalisti“.
Iako se tokom karijere bavio prevashodno domaćom prozom (posebno zanimljiv osvrt dao je na fenomen „vampira“ kao teme u našem umetničkom pripovedanju), valja pomenuti i Perovićev prikaz zbirke priča Dina Bucatija, kao i poetički izlet u svet fotografija Zorislava Paunkovića.
Najdublje analitičke uvide u ovoj knjizi, prema oceni autora, donose tekstovi o lirici, među kojima ključna rasprava o poetskom «pismu» srpskog (i ne samo srpskog) modernog klasika – Ivana V. Lalića.
Povrh svega, Perović ne zazire od kritike kritike, zbog čega su njegovi radovi provokativno svedočanstvo o našoj književnoj sceni početkom XXI veka.
