Pravnik, diplomata, književnik i prevodilac Svetislav Predić (1883–1957) potiče iz ugledne banatske porodice Predić. Stric mu je čuveni slikar Uroš Predić. U prvom delu autobiografije Predić kroz opis života u porodici, na topao način predočava i život banatskih Srba, intelektualaca, kao i svoj odnos sa stricem Urošem Predićem.
Selidbom porodice u Beograd, oživljena je njegova slika s kraja 19. i početka 20. veka. Počevši od profesora, preko ličnosti sa kojima je stupao u kontakt tokom Prvog svetskog rata, pa tokom profesionalne karijere, susrećemo se sa srpskim kulturnim, književnim, vojnim, političkim miljeom najvišeg ranga: Milan Đ. Milićević, Milan Rakić, Josif Svoboda, Stevan Mokranjac, Pavle Popović, Bogdan Popović, Jovan Skerlić, Ljubomir Jovanović, Aleksandar Belić, Nikola Pašić, Slobodan Jovanović, Živojin Perić, Rista Odavić, Jovan Žujović, Uroš Predić, Laza Lazarević… Kroz opis njegovog života dramatično se prelama i sudbina srpskog naroda i učešće u ratovima koji su obeležili početak 20. veka. Autobiografija je pisana pregledno, po ključnim životnim etapama, s mnoštvom zanimljivih opažanja. U njoj upoznajemo obrazovanu ličnost širokih interesovanja i njeno nastojanje da časno proživi život koji ju je često dovodio u brojna iskušenja, kako službena tako i privatna.
Prevodilac Šopenhauerove knjige Pareneze i maksime, čitalac Dantea u originalu, prevodilac francuske brošure Upotreba aeroplana u ratu za potrebe Vrhovne komade srpske vojske, ostavio je u svojim uspomenama beleg jednog vremena i nastojanja da životu podari smisao u radu i pregalaštvu, koje, sa njegovom skromnošću i samosvešću uvek mogu poslužiti kao nauk budućim čitaocima.
.png.webp){kind=logo}
