Sunce se nalazilo u znaku Škorpiona, koji je prema staroj
tradiciji, povoljan za lekare, te posrednike „između otrova i
zdravlja“, kad se rodio Paracelzus (Phillippus Aureolus Theophrastus
Bombastus von Hohenheim- kanton Švic 1493-1541),
švajcarski filosof, lekar i alhemičar, jedan od najčuvenijih fizičara
i okultista Srednjeg veka, otac hermetičke medicine, u
onom značenju u kojem evropski hermetizam možemo poistovetiti
sa filosofijom alhemije, to jest doktrinom i teorijom
minerala, biljaka i planeta, s veštinom alhemijskih operacija i
spekulacija. Otac mu je bio lekar. Godine 1516. Paracelzus dobija
diplomu lekara, i potom, nekoliko godina provodi u službi
vojnog lekara (u venecijanskom, holandskom i danskom ratu).
Godine 1527. postaje gradski lekar i „honorarni profesor“ u
Bazelu, ali nije imao dugačku karijeru zbog neprijateljstva i
podmetanja kolega.
Ko je bio Paracelzus? „Luter medicine, jedna od velikih
pojava renesanse i jedna od najplodnijih“ (Karl Gustav Jung);
„Jedna od najčudnovatijih pustolovina u istoriji ljudske misli,
istinski učenjak koji je, u svojoj borbi protiv aristotelovske
fizike i klasične medicine, postavio temelje moderne eksperimentalne
medicine“ (Aleksandar Koare).
KNJIGU SU CITIRALI:
Milutin Nenadović i dr., „Najčešće dijagnoze kod kojih je potrebno fizičko sputavanje bolesnika sa psihijatrijskim poremećajima: humanost na proveri“, Srpski arhiv za celokupno lekarstvo, Dec., 2011.
Paracelzus je značajan za istoriju psihijatrije i za ideju ovog teksta. On je bio poslednji srednjovekovni lekar i prvi moderni lekar (16. v.). Tvrdio je da „mentalne bolesti“ nemaju ništa sa đavolima, već su posledica hemijskih poremećaja.
Živka Juričić, „Dekonstrukcija pojma pharmakon: temelj za novo promišljanje etike lijekova dostupnih u savremenom društvu“, Socijalna ekologija, Vol. 23, No. 3, 2014.
Budući da je u poslednje vreme sve više dokaza da besavjesnost čovjeka raste, razumljivo je da raste i „želja“ kao stvarna potreba, za jednom novom etikom lijekova.
Sunce se nalazilo u znaku Škorpiona, koji je prema staroj
tradiciji, povoljan za lekare, te posrednike „između otrova i
zdravlja“, kad se rodio Paracelzus (Phillippus Aureolus Theophrastus
Bombastus von Hohenheim- kanton Švic 1493-1541),
švajcarski filosof, lekar i alhemičar, jedan od najčuvenijih fizičara
i okultista Srednjeg veka, otac hermetičke medicine, u
onom značenju u kojem evropski hermetizam možemo poistovetiti
sa filosofijom alhemije, to jest doktrinom i teorijom
minerala, biljaka i planeta, s veštinom alhemijskih operacija i
spekulacija. Otac mu je bio lekar. Godine 1516. Paracelzus dobija
diplomu lekara, i potom, nekoliko godina provodi u službi
vojnog lekara (u venecijanskom, holandskom i danskom ratu).
Godine 1527. postaje gradski lekar i „honorarni profesor“ u
Bazelu, ali nije imao dugačku karijeru zbog neprijateljstva i
podmetanja kolega.
Ko je bio Paracelzus? „Luter medicine, jedna od velikih
pojava renesanse i jedna od najplodnijih“ (Karl Gustav Jung);
„Jedna od najčudnovatijih pustolovina u istoriji ljudske misli,
istinski učenjak koji je, u svojoj borbi protiv aristotelovske
fizike i klasične medicine, postavio temelje moderne eksperimentalne
medicine“ (Aleksandar Koare).
KNJIGU SU CITIRALI:
Milutin Nenadović i dr., „Najčešće dijagnoze kod kojih je potrebno fizičko sputavanje bolesnika sa psihijatrijskim poremećajima: humanost na proveri“, Srpski arhiv za celokupno lekarstvo, Dec., 2011.
Paracelzus je značajan za istoriju psihijatrije i za ideju ovog teksta. On je bio poslednji srednjovekovni lekar i prvi moderni lekar (16. v.). Tvrdio je da „mentalne bolesti“ nemaju ništa sa đavolima, već su posledica hemijskih poremećaja.
Živka Juričić, „Dekonstrukcija pojma pharmakon: temelj za novo promišljanje etike lijekova dostupnih u savremenom društvu“, Socijalna ekologija, Vol. 23, No. 3, 2014.
Budući da je u poslednje vreme sve više dokaza da besavjesnost čovjeka raste, razumljivo je da raste i „želja“ kao stvarna potreba, za jednom novom etikom lijekova.
