„Seoska tišina i miris žita osvestiše me i ja videh da me je Italija zaludela, a da nije opasnost u tome da se vratim svome, već da se ne vratim.”
Miloš Crnjanski
„G. Crnjanski putuje u Toskanu s predraspoloženjem, s novom istorijskom i novom umetničkom inteligencijom posle Velikog rata, s teškim vremenom u naručju. On ide u tuđ svet s grudicom svoje zemlje u nedrima. I dok, vizionarno, gleda u Toskanu zlatnoga doba, od topline tog gledanja zre u njemu pored putopisa o Toskani, i poema o rodnoj
zemlji i budućnosti, prirodno, kao seme u voćci. Od prvih stranica knjige javlja se sinteza: Toskana, Slovenstvo, svet. Toskana stara, kako valjda nikada nije u putopisima rađenim od stranaca, ustaje tu kao zavičaj, kao zemlja topla i voljena; prema njoj Slovenstvo je proleće što rudi svetu, pa i njoj; svet, semenke iz iste ruke.”
Isidora Sekulić
.png){kind=logo}
